VALERIE VALENTINE:
DANSGELUK VIND JE NIET ALLEEN OP HET PODIUM
"Gestopt?! Ik ben helemaal niet gestopt" roept Valerie Valentine bijna verontwaardigd, "Dansen is mijn passie, was mijn hobby, mijn beroep en nu weer mijn passie." En alles in het nieuwe danscentrum om haar heen ademt dans. Wat doen de dansers van toen nu? Missen ze HNB? Doen ze iets heel anders of…? Tijd om op zoek te gaan naar onze favorieten van eertijds. Valerie Valentine is de eerste in onze serie.
Valerie nam op 14 februari 2000 afscheid van het Nationaal Ballet met een groot Dans Gala en we halen even herinneringen op. Het ontroerende duet 'Verknoopt' van Rudi van Dantzig dat zij op die avond danste met zanger Maarten Koningsberger. De spitztekening van Jeroen Henneman, speciaal voor haar gemaakt. De rozen die na afloop van al die - 27 jaar - prachtige dans van alle kanten op het podium van Carré neerdaalden.
Gala's voor zieken
Hoe groot was het gat waar zij vier jaar geleden naar keek? "Niet zo groot.
Zoveel jaar bij een gezelschap is een hele prestatie. Het was tijd om
iets anders te doen. Het was tijd voor een nieuwe generatie. Die afscheidsavond
was het eerste Valentijn Dans Gala dat ik organiseerde en de opbrengst
was in zijn geheel bedoeld voor het Duchenne Parent Project. Ik voel daar
veel betrokkenheid mee: een vriendin van mij heeft een kind met die ziekte
en dat is vreselijk. Het leek mij een goede gedachte dat gezonde lichamen
voor zieke lichamen geld bijeen zouden brengen. Ik wilde iedere twee jaar
zo'n gala organiseren. Dat was eigenlijk het enige dat ik toen in mijn
hoofd had. En dat was genoeg. Het is mooi om talentvolle mensen en werken
uit te zoeken en bij elkaar te brengen. Het is ook een heel werk om de
mensen te overreden om het voor niets te doen."
Droomstudio
We praten in Valerie Valentines gloednieuwe studiocomplex Dance Street
dat net officieel geopend is. Verscholen in een klein straatje in de Amsterdamse
Jordaan ligt een ruimte waar je als danser (amateur of beroeps) alleen
maar van kunt dromen. Drie grote studio's, waarvan één ook theaterzaal
kan zijn. Kleinere prettige ruimten en een volledig ingerichte Pilateszaal.
Het aanbod is overweldigend. Moderne dans, Tai Chi, Hip Hop, klassiek,
capoeira, tango, buikdans, etc. Van 's morgens vroeg tot ver in de avonduren
is er een uitgebreid lesrooster of kun je afspraken maken voor verschillende
soorten massage. Voor alles heeft Valentine bekende en goede docenten
weten aan te trekken. Bovendien is de Hennie Jurriëns Stichting er gevestigd.
Het Dance Street van Valerie is meer een Dance City.
Stijlvolle studio
"Het is nooit mijn ambitie geweest om een studio te beginnen" vertelt
Valerie, "er was een gebrek aan studio's en ja, dat hield me bezig. Ik
denk aan het moment, ik ben niet iemand om te wachten op subsidie, ik
denk daar ook helemaal niet over na. Dan zou deze studio er nu nog niet
zijn. Ik ben een vol jaar bezig geweest om deze ruimte te krijgen. 'k
Heb het aan niemand verteld. Ik had een idee, ik wilde het op mijn manier.
Het moest een studio worden met klasse, waar beeldende kunst een volledig
onderdeel van vormt. Kijk naar die prachtige beelden van Saskia Pfaeltzer.
Het moest functioneel zijn, maar mijn studio moest vooral inspireren en
stijl hebben. Ik heb het commercieel opgezet en ik steek er nu heel wat
tijd in. Ik ben hier soms van acht uur 's ochtends tot twee uur 's nachts.
Het is mijn baby. Ik heb een hele goeie staf rondlopen hier, maar ik kan
het me nu nog niet permitteren om mijn aandacht te laten verslappen. Maar,
begrijp me niet verkeerd, het is geen straf, 't is leuk."
Dansen op matrassen
Nog steeds is Valerie dansend te zien. Het is al een tijdje geleden -
16 november 1995 om precies te zijn - dat zij danste in het zand bij de
opera Dido and Aeneas in de regie van Erik Vos. Valerie lacht. "Ja, zoiets
doe ik nu ook. Ik dans in Die Fledermaus van de Nationale Reisopera, waarvan
de première op 28 november 2004 is. Ze hebben uit de 5e Symfonie van Mahler
het Adagietto ingevoegd. Het is met een koor en de mensen lopen moeilijk
over die matrassen. Ik krijg als danseres daardoor iets etherisch, iets
niet menselijks. De mensen zijn erg kwetsbaar. Het is leuk om te doen.
Nu ik niet meer vast bij het Nationaal zit, kan ik veel meer doen. Ik
ben veel vrijer en ja, je moet jezelf blijven uitdagen."
De kleine ballerina
"Ik hou het allermeest van verhalen vertellen in dans, het verhaal en
de beweging zijn even belangrijk. En daarom is 'De Kleine Ballerina' ook
ontstaan. Indertijd heb ik vier voorstellingen gegeven, maar die waren
zo uitverkocht. Nu ik hier een mooie theaterzaal heb met een groot podium
wilde ik het weer uitvoeren. Het is een beetje mijn eigen leven. Een liefdesverhaal
tussen een kleine ballerina en een zigeunerjongen. De jongen wordt verliefd
op haar en wil daarom danser worden. Dat lukt niet en dat stemt hem heel
verdrietig. Maar dan is er een grote voorstelling en speelt de jongen
op zijn viool. Het is een voorstelling voor mensen van 4 tot en met 80
en ouder. Iedereen vindt het een heerlijk verhaal. We hebben genoten van
de repetities en wat is het nu vreselijk treurig dat de voorstellingen
die we in december zouden doen niet kunnen doorgaan door ziekte van een
van de spelers. Dat is nu even een grote slag."
De toekomst is
…
Valerie is ervan overtuigd dat kinderen op een leuke manier moeten leren
wat dans is. "Ze moeten het in een kader zien. Wat is kunst, wat is muziek
en wat is dans? Voor kinderen moet er ook wat te lachen zijn. Ik wil graag
een pakket aan de scholen gaan presenteren waarin ik met docenten naar
de scholen ga om te laten zien wat het allemaal is: streetdance, kinderjazz,
algemene dansvorming, ballet en moderne dans." En wat is de toekomst voor
de studio? "Meer theatervoorstellingen", zegt ze zonder aarzelen. "Kleine
dansproducties, pas de deux, waar het publiek dan dicht op zit. Dan zie
je wat het kost om te dansen: 't zweet, het hijgen, de moeite, de inspanning.
Dat geeft een extra dimensie. Dat heb je niet in het Muziektheater. Daar
is het alsof er een glazen wand voor zit. Het wordt een plaatje en je
realiseert je de wereld erachter niet meer. Wat ik ook heel graag wil
is een choreografenworkshop. Ach, ik volg gewoon mijn passie en ik geniet
van alles. Ik geniet van een mooie les, een goeie docent, mooie correcties.
Dan ben ik gelukkig. Geluk vind je echt niet alleen op het podium. Ik
niet."
1e Rozendwarsstraat 10 1
016 PC Amsterdam
telefoon +31204897676
e-mail
