Suzanne Visser (1957) publiceerde in 2000 de thriller De Vismoorden - een verhaal dat zich kenmerkte door een nauwgezette beschrijving van het dagelijks leven in Japan terwijl ondertussen een seriemoordenaar in de kladden werd gegrepen.

In Terra Nostra trakteert Visser ons op hetzelfde concept: we ontdekken met de hoofdpersoon steeds meer over Furnas, haar geboortedorp op het eiland Sao Miguel op de Azoren. Hoofdpersoon is Maen (eigenlijk Marianne) Coelho, beeldhouwster en als we met haar kennismaken weten we alleen dat ze terug is gegaan naar Furnas om antwoorden op vragen te vinden. Maar welke? Ze loopt mee in de Processie voor de Zieken, de Viático en hoopt op iets. Maar wat?

Visser weet de spanning erin te houden. En wie ben ik om u te vertellen wat er aan de hand is. Neem van mij aan dat het onthutsend is!

Terra Nostra heb ik van het begin en bijna tot het eind met plezier gelezen. Maen heeft last van een bijzondere voetvergroeiing, zij heeft sikkelvoeten (talipes equinovarus). Dat levert herkenbare passages op. Maen gaat op ballet en wil naar de academie in Den Haag, maar ja die voeten. Ze gaat in de leer bij haar moeder, die beeldhouwster is en midden in de toen hippe Amsterdamse wereld staat. Een dansvoorstelling met dansers die met hun voeten naar binnen werken, brengt Maen in Japan. Ze ontmoet Marnix (een Belg) die meegaat naar Japan. Monique (celliste uit Parijs) volgt de workshops van de Japanner ook. Maens leven met hen zorgt er voor dat zij uiteindelijk teruggaat naar Furnas.

Vissers beschrijvingen van en op Furnas zijn met liefde voor land, landschap en mensen geschreven. Wie gaat zoeken op internet vindt alle plaatsen terug en kan zich vergapen aan een prachtig landschap. Het leven lijkt er stil te hebben gestaan en ook dat geeft Visser subtiel weer. De structuur van het verhaal is mooi gevonden. Het geheim ontrafelen we aan de hand van de biecht van Maen aan een pastoor op Furnas. Maar de ontknoping, nee, daar ben ik niet gelukkig mee. De politiefunctionarissen die het verhaal overnemen zijn karikaturaal geschetst. En ik geloof niet dat een politieman op de in het boek beschreven wijze een mogelijke dader 'in de val lokt'. De zwervers die ineens vertellers worden, gaan er bij mij niet lekker in. Het is te gezocht en te ongeloofwaardig. Dat is meer dan jammer, maar laat onverlet dat Terra Nostra een boek is dat de moeite van het lezen waard is.

Terra Nostra is verschenen bij Bookhost Uitgeverij. Bookhost heeft een geheel eigen en sympathieke werkwijze en verkoopt haar boeken voor alleszins redelijke prijzen.